krank,
der
.
›Schaden, Mangel, Beeinträchtigung‹.
Bedeutungsverwandte:
1
 5,  1, ,  4,  3, (
der
8,  1, .
Syntagmen:
k. machen, jm. k. bringen / tun
;
um einen k. etw. meiden
.

Belegblock:

Chron. Nürnb. (
nobd.
,
1449
/
50
):
und vil mangerlei kranck, hindernüs, verderben und irsal.
Bastian u. a., Regensb. UB
169, 15
(
oobd.
,
1360
):
Waer auch daz in dheinerlai chranch oder bruͤch doran [...] geschaech [...] so sol ich in di vest antwurten.
Niewöhner, Teichner
137, 5
(Hs. ˹
moobd.
,
1360
/
70
˺):
wo er waiz ein reichen man | dez er nicht geniezzen chan, | auf den macht er ein chranch.
Hör, Urk. St. Veit
229, 31
(
moobd.
,
1404
):
Sy trawten auch, daz in daz irer schuld vnd rechten kain chrankch bringen solt.
Gille u. a., a. a. O.
189, 22
;
Bastian u. a., a. a. O.
146, 21
;
Hör, a. a. O.
154, 4
;