concertieren,
V.;
aus
lat.
concertāre
›wetteifern‹
(
Georges
1, 1385
).
›mit jm. streiten‹.
Bedeutungsverwandte:
, ,
2
 2,  3.
Wortbildungen
concertation
(dazu bdv.: ,
2
, , ; vgl. ).

Belegblock:

Rot
297
(
Augsb.
1571
):
Mit eim streyten / kempffen / kifflen / hadern. [...]. Concertation, hader / zanck / kibwort / kampff / gspraͤch oder disputatz.