misse|2mal,
das
.
›Fehl, Makel (an Menschen, Tieren, Sachen)‹;
vgl. ; vgl. [+ Subst.],
2
(
das
1.
Bedeutungsverwandte:
, (
der
12; vgl.
2
,  5,
1
 13.
Wortbildungen:
missemälig
.

Belegblock:

Ziesemer, Proph. Cranc Dan.
1, 4
(
preuß.
,
M. 14. Jh.
):
daz er invurte von den israhelischen kindirn und von kuniclichem same [...], an den kein missemal
[
Wormser Proph.
1527 /
Froschauer
1530 /
Dietenberger
1534:
faͤl
;
Eck
1537:
mackel
]
were, schone an irem gestalt, gelart an aller wisheit.
Grimm, Weisth. (
els.
,
1423
):
wenn der keller die swin missemelig vindet, so sint sie besserung schuldig.
Vock u. a., Urk. Nördl.
2446
(
schwäb.
,
1449
):
Die Vollmacht wurde in Ordnung (
lidegantze an pergamenten, schrifften, sigels, sunder rasur, caduc, off mysmaell
[hier: ›Fleck‹]) befunden.