keusel,
der
.›Kreisel, Topf (als Kinderspielzeug)‹.
Zur Wortgeographie des Kreisels in den rezenten Mundarten s. ; ferner:
R. Hildebrandt, ZMaf
.31, 1964, 239-43
Belegblock:
Trocus [...] kusel / topf [...] ain cloß [...] est ludus puerorum.
keusel / Topff [...] keuselwind / Windwuͦrbel.
Keuself. trochus, keuselen / keuselwind.