heu,
Interj.
zum Ausdruck der Trauer und Klage: ›Ach! Weh!‹.
Bedeutungsverwandte:
; vgl.
1
 1.

Belegblock:

Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
9140
(
rib.
,
1444
):
Ich sal dae sijn dat schryende ve | Ind die bedroifde interiectio heu, | Der ich mich nummerme en vreu.
Lemmer, Brant. Narrensch.
67, 16
(
Basel
1494
):
Eyn yeder luͦgt wie er jn schynd | So lang das waͤrt / biß er würt arm | So spricht er / heu das gott erbarm.
Meijboom, a. a. O.
9169
.