befeder,
der
;
–/-Ø
.
›j., der Gewalttätigkeiten verübt‹.
Syntagmen:
den b. köpfen / rädern.

Belegblock:

Schultheiss, Achtb. Nürnb. 
151, 33
(Randglosse:
Bevehder
; a. 
1367
);
Dietz, Wb. Luther .