2
heissen,
V.;
zu (Adj.) 1.
›etw. erhitzen, erwärmen, heiß machen‹.
Bedeutungsverwandte:
, ; vgl. ,  2, , ,  2.

Belegblock:

Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
7671
(
rib.
,
1444
):
Myn blaesbalch Ydel Ere is geheischen, | Gemacht umb kolen da mit zo heissen.
Welti, Pilgerf. v. Walth.
91, 7
(
omd.
,
n. 1474
):
alzo liß mir myne wirtynne ire badestobe in yrme huse heissen.
Voc. Teut.-Lat.
o ijr
(
Nürnb.
1482
):
heyssen hytzen. heyßmachen. calefacere.
Klein, Oswald
19, 38
(
oobd.
,
1416
):
do wart gehaisset im ain bad.
Ziesemer, Proph. Cranc Jes.
44, 15
;
Opel, Spittendorf ;
Welti, a. a. O.
2, 23
;