gezabeln,
V.
›sich unruhig bewegen, zucken, zappeln‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. .
Wortbildungen:
gezabel
.

Belegblock:

Goedeke, Fischart Flöh Haz,
1728
(
Straßb.
1594
):
Manche griff hinauf bis an nabel, | Manche het am hals ain gezabel.
Maaler (
Zürich
1561
):
Ein Vnruͤwig gezabel. Tumultus trepitus.
Wackernell, Adt. Passionssp. St. II,
2117
(
tir.
,
v. 1496
):
Ich wil dir in [Jesus] an nagelen, | Das er nit mag gezabelen.