gedauern,
V.;
zu
mhd.
gedûren
›aushalten‹
().
›etw. ertragen, aushalten‹.

Belegblock:

Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
13453
(
rib.
,
1444
):
Nye moder en mochte as vil geduren | Umb yre kynt, noch eynche amme.