bischofsstab,
der
‹;
–/-e
+ Uml.
›Stab als Zeichen der bischöflichen Würde, Krummstab‹;
zu  2,  4.

Belegblock:

Röhrich u. a., Cod. Dipl. Warm.
4, 412, 31
(
omd.
,
1431
):
von Lorenczen grenczen bes czu dem steyne, do eyn bisschoffsstab an steet gehauen, unde eyn creucze.
Kehrein, Kath. Gesangb. (
Nürnb.
1631
):
KOmpt her wer Kron vnd Infel traͤgt | Roht Huͤt vnd bischoffs staͤbe.
Zingerle, Inventare (
tir.
,
1486
):
ain silbren bischoffstab mit bischoff Hackhen vnd bistumbs wappen.
Schmitt, Ordo rerum
86, 9
;
Voc. inc. teut.
t iijv
;