bilsenkraut,
das
.
›Tollkraut, Bilsenkraut‹;
zu ,  1.
Zur Sache:
Marzell
12, 925
 ff.
Bedeutungsverwandte:
.

Belegblock:

Ermisch u. a., Haush. Vorw.
217, 35
(
osächs.
,
1570
/
7
):
genommen einen jungen Merzenhasen, darvon das blutt, den balg, faiste und gaile, bilsamkraut, zeitlosen, alles kleingehacket.
Hallmann, Marianne
5, 135
(
Breslau
1670
):
Man muß mit Strumpff und Stiel | Der Laster Pilsen-Kraut außrotten und vertilgen.
Keil, Peter v. Ulm
59
(
nobd.
,
1453
/
4
):
nym haußwurtz vnd vnnßer frawen distel vnd nachtschatten vnd pappel vnd pilssencraut vnd gochhail vnd wegrich […] vnd stoß es durch einander.
Henisch (
Augsb.
1616
):
bilsamkraut / Sewbonen / bilsen / dollkrautt / Zygeiner kraut / wechst allenthalben an dem weg.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
Jusquianus haizt pilsenkraut. daz ist gar ain kaltez kraut und ist sein sâm guot in vil erznei.
Weitz, Albich v. Prag
161, 15
(Hs. ˹
oobd.
,
A. 16. Jh.
˺):
dar nach nym pilsen kraut, wegreich, agrimonia […] die stoͤß alle zu samen vnd laß sten ettleich tag.
Rohland, Schäden
368
;
Stedtfeld, Roger-Glosse
48
;