bartman,
der
.
›Person mit vollem Bart‹;
zu  1.

Belegblock:

Gille u. a., M. Beheim 
244, 20
(
nobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
wer den kënt, es ist der part man, | der edel pfawen wadel.
Henisch (
Augsb.
1616
):
Gebartet / Bartmann […] Gantz gebartet / gantz ŭberschattiget von bart.
Bolte, Pauli. Schimpf u. Ernst (
Straßb.
1522
):
Ein heilger Bartman Santz Iheronimus schreibt in dem Altvatterbůch.