ausnemer,
der
.
1.
s.  3.
2.
›Gläubiger‹;
vgl.  11.

Belegblock:

Ziesemer, Proph. Cranc. Jes.
50, 1
(
preuß.
,
M. 14. Jh.
):
welchis ist der scheidebrif uwirre mutir, mit deme ich si gelasen habe? adir wer ist min uznemer deme ich uch vorkouft habe?
3.
›Bürge‹.
Bedeutungsverwandte:
 1.

Belegblock:

4.
›Abgabenbeamter, Steuerbeamter‹;
vgl.  12.

Belegblock:

Müller, Nördl. Stadtr. (
schwäb.
,
um 1290
/
1300
):
Darnah ist reht, daz unser herre der kunic oder sin luͥte her in die stat komen, so sol der amman sin uznemer sin.
5.
›Bewohner eines Altenteils‹.

Belegblock:

Rwb (
17. Jh.
).