2
trumpen,
V.;
formal auf
mnl.
trompen
›stappen, trappen‹
beziehbar, das seinerseits wie nhd.
trampen
›plump, schwer, geräuschvoll auftreten‹
auf
got.
(-)trimpan
bezogen werden kann (s. dazu );
jedoch auch auf
trumpe
beziehbar.
›stapfen, trampeln‹ (ütr.); nur im Phrasem belegt.
Phraseme:
jm. auf dem maul trumpen
›jn. zum Narren halten, jm. auf der Nase tanzen‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. .

Belegblock:

Kurz, Waldis. Esopus (
Frankf.
1557
):
Dem Pfaffen geben wir viel nach. | Woͤlln wir stets fressen solche grumpen, | Das er vns auff dem Maul mag trumpen, | Sein groll vnd mutwilln an vns vben.