predigermönch,
der
;
–/-e
, auch
.
›Mönch des Ordens der Dominikaner‹;
Bedeutungsverwandte:
vgl. .

Belegblock:

Anderson u. a., Flugschrr.
27, 5, 10
([
Erfurt
1522
]):
der [teuffel] was bekleydet wie ein Predigermonnich.
Chron. Nürnb. (
nobd.
,
15. Jh.
):
Item 1313 jar ist kaiser Hainrich Lutzelburg vergeben worden von eim predigermuͤnch auß dem kelch.
Baumann, Bauernkr. Oberschw. (
schwäb.
,
v. 1542
):
Der Butzer, ain brediger und vorgenger zu Straßburg, der ain bredigermunch gewesen ist.
Chron. Augsb. (
schwäb.
,
1544
/
5
):
daß ain predigermünch, Engerlin genant, zu ainem ketzermaister von dem babst zu Rom alher, die sachen zu erforschen und zu straffen, abgefertigt worden ist.
Lauater. Gespaͤnste
24v, 23
(
Zürich
1578
):
Es was ein grosser zwytracht zwyschend den Prediger vnd Barfuͤsser münchen von waͤgen der Empfengknuß d‘ heiligen Jungkfrauwen Marie.
Lauater. a. a. O.
24v, 16
;
25r, 2
;
25r, 8
;
29r, 17
;
24v, 1
;
35v, 1
.