prärogativ,
Genus?;
aus
lat.
praerogativus
›Vorrang, Vorzug‹
(
Georges
2, 1873
).
›Vorrang, Vorzug, Vorrecht‹.

Belegblock:

Rot
340
(
Augsb.
1571
):
Prærogatif, Fuͤrtrag / vorgesprochne vrtheyl Item alles / was in etwo ein fürzug oder vortheil hat.