macis,
Genus?
zu
mhd.
macis
›Muskatblüte‹
(), dies aus
lat.
/
griech.
mastichē
o. ä.
›Harz des Mastixbaumes‹
(
Georges
2, 834
);
s. auch
Marzell
3, 263
s. v.
mystica flagrans
.
›Muskatblüte‹.
Obd.

Belegblock:

Chron. Augsb. (
schwäb.
, zu
1500
):
ain furdil negel 16 dug., prysill 9 dug., maci 13 dug.
Rennefahrt, Wirtsch. Bern (
halem.
,
1479
):
kein pfund imber zuͦ Jenff gekouft umb 1 groß, [...] maͤtzis umb 30 groß.
Müller, Welthandelsbr.
175, 13
(
schwäb.
,
1506
):
Man gibt zu gabenliern von negl, nuß, maziß [5 ₰.
Ebd.
303, 27
(
1414
/
5
):
es ist not, das man all clain speceri als nuß, canel, mazis, negel [...] zu wag pring.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
iedoch hât daz wort macis noch ain ander bedäutung, wan ez haizt auch ain muskâtplüet.
Loose, Tuchers Haushaltb. ; ;
Lehmann, Rezeptb.
216
;
Müller, a. a. O.
259, 11
;
Gleinser, Anna v. Diesb. Arzneib.
1989, 196
.