gürte,
die
;
durch Metathese des
-r-
bestimmte Form von
grütze
, entsprechend
mnl.
gorte
().
›Grütze‹.
Wortbildungen:
gürtmächer
.

Belegblock:

Apherdianus (
Köln
1575
):
Alica, guͤrthe / spaͤlten muß. Alicarius guͤrthmaͤcher.