gestopfen,
V.
›etw. aufhalten, dämpfen, mindern‹;
vgl.  34.
Wortbildungen:
gestopfe
›verstopfendes Material‹.

Belegblock:

v. Groote, Muskatblut (
nobd.
,
1. H. 15. Jh.
):
Lauff gras blomen vnd aller griesz | vnd aller wasser troppen | daz got daz alles dichten liesz | daz kunde doch nit gestoppen | das mynste lob.
Schles. Wb.
1, 413
.