gemütiglich,
Adv.
›voll Zutrauen, vertrauensvoll‹.

Belegblock:

Bihlmeyer, Seuse (
alem.
,
14. Jh.
):
Der selb jungling kom als recht gemuͦteklich zuͦ ime.
froͤwent uch wol gemuͦteklich, ellu lidendu gelasnu menschen.