gemang,
Adv.;
zu
mhd.
manc
(),
mnd.
gemang
().
›in der Menge, dazwischen‹.

Belegblock:

Helm, Maccabäer (
omd.
/
nrddt.
, Hs.
A. 15. Jh.
):
laz in niht kumen dar gemanc.