gemang,
das
;
zu
mhd.
gemanc
›Gemenge, Vermischung‹
().
›Getreidemischung‹.

Belegblock:

Scholz-Babisch, Klev. Rheinzollw.
418, 33
(
rib.
/
westf.
,
1595
):
Haver und gemanck binnen 3 alb., buiten lantz 6 alb.
Küther, UB Frauensee
196, 31
(
thür.
,
1419
):
daz wyr [...] vorkauft han unde vorkouffen [...] eyn erfforte malder korneß gut gemange jerliches zcynßes.