gällig,
gällisch,
Adj.
1.
›gallenbitter‹;
vgl.
1
 2.

Belegblock:

Quint, Eckharts Trakt. (
E. 13.
/
A. 14. Jh.
):
Ez enist niht gelligers dan lîden und enist niht honicsamers dan geliten-hân.
2.
›voll Zorn‹;
vgl.
1
 3.

Belegblock:

Maaler (
Zürich
1561
):
Gaͤllig / voll zorns.