condiscipel,
der
;
aus
lat.
condīscipulus
›Mitschüler‹
(
Georges
1, 1423
).
›Mitschüler‹;
vgl.  1.
Bedeutungsverwandte:
, , .
Wortbildungen
condiscipulat
(dazu bdv.: ).

Belegblock:

Rot
297
(
Augsb.
1571
):
Condiscipl, Ein mitlernender / neben schuͦler / Schuͦlgesell. [...] Condiscipulat, Schuͦlgesellschafft.