concent,
der
;
aus
lat.
concentus
›Einklang‹
(
Georges
1, 1383
).
›klangliche Harmonie‹.

Belegblock:

Mieder, Lehmann. Flor. (
Lübeck
1639
):
Wenn ein oder zwo Seiten nicht stimmen / so wird der Concent verderbt.