brengadem,
burngadem,
das
;
Grundwort zu
mhd.
gadem, gaden
›Kammer, hoch gelegener Verschlag, Stockwerk‹
().
›Raum, in dem Silber fein gebrannt wird‹;
zu  11,  3.
Bedeutungsverwandte:
vgl.  1.

Belegblock:

Ermisch, Freib. Stadtr. (
osächs.
, Hs. 
v. 1325
):
Man sal uf keime gebirge noch in keinen dorferen [...] inme lande kein burnegadem haben wen in Vriberc alleine.
Wutke, Schles. Bergb., Cod. Sil. (
schles.
,
1339
/
61
):
sie schullen iren amptleuten, obristen steigern [...] in dem prengadem, und was der andere sint, der si bedorfen, von der urbor und von irem gut lonen.
Siegel u. a., Salzb. Taid. (
smoobd.
,
1346
):
Auch wellen wir, das alle prenngadem ab sein, den unser wechsler sol haben ein prenngadem eder zwai.