behagelheit,
die
.
›Wohlbehagen, Freude‹;
zu
1
(V.) 1.

Belegblock:

Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
7743
(
rib.
,
1444
):
Mit diesme blaesbalge blaesen ich gereyt | Dem genen de dem duvel behagelheit | Wilt machen van der selen sijn.