ballegir,
ballinger,
das
;
aus der Sippe von
mlat.
balingaria, -us
(
DuCange
1, 536
);
afrz.
ballenger, ballenir
,
mnl.
balengir
().
eine Art Lastschiff.

Belegblock:

Sattler, Handelsrechn. Dt. Orden
4, 34
(
preuß.
,
1399
):
do rychte der grosscheffer us 1 holke von 50 lesten unde 1 kreger von 24 lesten unde 1 ballegir.
Ebd.
6, 1
:
14 ₰ koste das ballegir unde das kafuas.
Joachim, Marienb. Tresslerb. (
preuß.
,
1407
):
5 m. an 2½ scot Hannus Knyper dem schippherren vor eyn balnyger ken Gotlande zu frucht.
Preuss. Wb. (Z)
1, 384
;
Rosenqvist, Frz. Einfluß.
1943, 172
.