anbrehen,
V., unr. abl.;
zu
brëhen
›glänzen‹ ().
›jn. anleuchten, mit Licht anstrahlen‹.

Belegblock:

Fischer, Folz. Reimp.
11, 47
(o. O. o. J.):
Der dip zu plasen auch began, | Und alls der glast yn an wart brehen, | Daucht yn [...].