torf,
das
;
–/-e
;
zu
mnd.
torf
›Torf‹
(f.).
›Torf, Brennerde‹.

Belegblock:

Rauwolf. Raiß
29, 5
([
Lauingen
]
1582
):
Solche
[Brennmaterialien]
seind so diir / das sie vnden gleich von der grossen hitz vberlauffen / vnnd anfangen zuͦ glosten / wie die stainkolen oder dorffen.