thuribulum,
das
;
aus
lat.
tūribulum
›Weihrauchpfanne‹
(
Georges
2, 3262
).
›liturgisches Weihrauchgefäß‹.

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
422, 18
(
preuß.
,
1437
):
1 thuribulum, 3 pfofenwedel, 2 schellen.
Rechn. Kronstadt
3, 252, 26
(
siebenb.
,
1564
):
Eidem widerŭm ein thuribulum, das ers [silber] sol lassen aŭs pŭrgiren, wegt 7 Mark 6 pisetas.
Ziesemer, a. a. O.
423, 34
;
445, 4
.