tanawäschel,
taunwätschel,
der
;
vgl. zur Etymologie
Höfler, Dt. Krankheitsnamen-Buch
786
und
K. Weinhold, in: ZfdPh
1, 22-24
.
eine grippale (mitunter lebensbedrohliche) Seuche.
Obd.
Bedeutungsverwandte:
3
, .

Belegblock:

Chron. Nürnb. (
nobd.
,
1407
/
14
):
do waz [...] iederman im hopt we und hiess mans den puͤrczel oder den taunweczschel und mocht nieman doran weder essen noch trincken.
Fastnachtsp. (
nobd.
,
n. 1494
):
ain guot vasnachtspil von aim siechtung, den hies man den tanaweschel, der was uberall in allen teutschen landen.