2
täuschen,›jn. betrügen; irreführen‹.
Syntagmen:
sich selber t
., sich t. lassen
.Wortbildungen:
täuscher
täuscherin
täuschheit
Belegblock:
,Wyr syn noch vnerueert, | Nu syet doch her, yr tuysscher, | Wye noch dyessz gud stat beert!‘
dy elichen, di witwen unnd di kuschen | dy lassen sich den tuvel nicht tuschen.
Ebd.
4737
: ein mensche das lieb had kuscheid, | das sal sich zihen van aller tuscheid.
Wann werlich, wer uns teuschen wil, der teuschet sich selber!
,Iͤr teuscherin!‘ (so sprach der man) | ,Wes sıͤrst mich heint die langen nacht?‘
wer in wil teuschen auf dem stück, | der müss gar frü erwachen.