puch,
Interj.
Ausdruck der Abscheu, Verachtung, auch des Mitleids.

Belegblock:

Schützeichel, Mrhein. Passionssp.
434
(
mrhein.
,
um 1335
):
Puch, dů můst sin virlorn. | Wan du bist in godes zorn | vnd wilt vns doch alle leren. | Des můst dů von vns keren.