protze,
die
;
–/-n
.
›zweirädriges Wagengestell (bes. für den Holztransport)‹.

Belegblock:

Zingerle, Inventare (
tir.
,
1482
):
Im pawstadel: [...] zwen protzen mit sambt iren ketten vnd rederen.
Ebd. (
tir.
,
1481
):
Wagengschirr: [...] zwen protzen an reder.