januar,
jenner,
der
;
-s/–
; ersteres oft mit lat. Flexion;
obd. oft
genner
.
›Januar (der Monat)‹.
Zu verschiedenen Volksbräuchen im Januar s. .
Bedeutungsverwandte:
, ; vgl. .
Wortbildungen:
jennergericht
›dreitägiges Gericht im Januar‹ (a. 1476).

Belegblock:

M. Cunitia. Ur. Prop.  (
Öls
1650
):
auff den mittag deß 1. Januari 1598.
Chron. Nürnb. (
nobd.
,
15. Jh.
):
im gener da was es gar kalt.
Sachs (
Nürnb.
1554
):
Januarius, Jenner, der erst monat. Der Januarius (nembt war!) | Ist das erst monat inn dem jar.
Menge, Laufenb. Reg. 
47
(Hs. ˹
nalem.
,
um 1470
˺):
Genner ist er genant | Der erste Manot wol bekant.
Chron. Strassb. (
els.
,
A. 15. Jh.
):
und det die zwene monote genner und hornung zům jore.
Jörg, Salat. Reformationschr.
46, 35
(
halem.
,
1534
/
5
):
anno domini […] am ersten tag jenners.
Plant u. a., Main. Naturl. 
302ra, 22
(
ohalem.
, Hs.
E. 14. Jh.
):
d merrete dc iar mit zwein manden dc wc ianuari, vñ Februarius Nach der heiden geloͮbe ianus dc ist dez iares got der het zwei hoͮbet.
Chron. Augsb. (
schwäb.
, zu
1559
):
Georg, abbt zuͤ Roggenburg, im jenner herkomen, ist bei dem abbt […] eingezogen.
Baptist-Hlawatsch, U. v. Pottenst.
254
(
moobd.
,
A. 15. Jh.
):
Januarius Genaͤr das moneyd vnd auch das newe jar werden widerruffet von der schrifft vnd gestraffet vmb ir vnsynne.
Turmair 5,  (
moobd.
,
1522
/
33
):
Muesten alle jar dreimal die bischof und graven zesam komen im aprill, im weinmonat und jenner.
Qu. Brassó
4, 186, 16
(
siebenb.
,
1666
):
Im Dezember und folgends im 1665 Jahs im jenner sahe ein Comet am Himmel.
v. Tscharner, Md. Marco Polo
23, 23
;
Bell, G. Hager
448, 1, 3
;
v. Keller, Ayrer. Dramen ;
Menge, a. a. O.
84
;
Dierauer, Chron. Zürich ;
Eschenloher. Medicus ;
Roth, E. v. Wildenberg ;
Rot
316
;