januar,
jenner,
der
;-s/–
; ersteres oft mit lat. Flexion;genner
.›Januar (der Monat)‹.
Zu verschiedenen Volksbräuchen im Januar s.
Hwb. dt. Abergl.
.4, 629
Wortbildungen:
jennergericht
Belegblock:
auff den mittag deß 1. Januari 1598.
im gener da was es gar kalt.
Januarius, Jenner, der erst monat. Der Januarius (nembt war!) | Ist das erst monat inn dem jar.
Genner ist er genant | Der erste Manot wol bekant.
und det die zwene monote genner und hornung zům jore.
anno domini […] am ersten tag jenners.
d merrete dc iar mit zwein manden dc wc ianuari, vñ Februarius Nach der heiden geloͮbe ianus dc ist dez iares got der het zwei hoͮbet.
Georg, abbt zuͤ Roggenburg, im jenner herkomen, ist bei dem abbt […] eingezogen.
Januarius Genaͤr das moneyd vnd auch das newe jar werden widerruffet von der schrifft vnd gestraffet vmb ir vnsynne.
Muesten alle jar dreimal die bischof und graven zesam komen im aprill, im weinmonat und jenner.
Im Dezember und folgends im 1665 Jahs im jenner sahe ein Comet am Himmel.
v. Tscharner, Md. Marco Polo
23, 23
; Bell, G. Hager
448, 1, 3
; Menge, a. a. O.
84
; Eschenloher. Medicus ;
Rot
316
;