habenen,
V.;
entsprechend
mnl.
havenen
().
›etw. mit Sorgfalt behandeln, pflegen, versorgen‹.

Belegblock:

Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
6865
(
rib.
,
1444
):
Ind doin yn
[den Pilger]
ouch besien syne huyt | [...] | Ind wale gehavent in bereyt | Mit kemben, strelen ind vrisch gecleyt.