gefliehen,
V., unr. abl.
1.
›fliehen‹.

Belegblock:

v. Liliencron, Dür. Chron. Rothe (
thür.
,
1421
):
Ich wil hewte von nymande zu ritter geslagen werden, denn von deme der nye gefloch.
v. Tscharner, Md. Marco Polo
72, 3
(
osächs.
,
2. H. 14. Jh.
):
wer do mochte gevlien, der was vro.
Päpke, Marienl. Wernher (
halem.
,
v. 1382
):
von dir geflúche ich niemer stunt, | Kain not mich von dir schaiden kan.
2.
›sich von jm. abwenden, jn. fliehen‹.

Belegblock:

Banz, Christus u. d. minn. Seele
1194
(
alem.
,
1. H. 15. Jh.
):
O herr, ich geflúh dich niemer mer, | Deß setz ich dir lib und sel.