destinieren,
V.;
aus
lat.
dēstināre
›festmachen, festbinden‹
(
).
›etw. festsetzen, bestimmen‹.
Belegblock:
Köbler, Ref. Franckenfort
47, 20
(
Mainz
1509
):
wo aber solch gelt nit widderumb angelegt / vñ doch der massen widderumb anzulegen geordenet vnnd destinirt were.
So lang dañ solche destinacion vñ ordenu͂g weret / sol solch gelt auch nit gemein geacht werde͂.