1
bas,der
;aus
ital.
basso
›tiefe Stimme‹
, dies aus mlat.
bassus
(Pfeifer, Etym. Wb. d. Dt.
); volksetymologisch ist Herleitung aus 1993, 103
basis
mit im Spiel (vgl. den Beleg von Henisch
).›Baß, tiefste und zugleich als grob empfundene Stimme des Mannes, tiefe Tonlage eines Instrumentes‹.
Wortbildungen:
basgeige
bas|seite
bassist
Belegblock:
Der Bassz / Die aller niderist stim̃ die man haben mag. Grauissimus sonus, Vox depressa & inclinatus sonus.
Bass / m. ein grobe mannliche stimm / grauis, pressa, depressa, inclinata, sonora, infima, Vulgò Bassus, vox bassa, Basis siue fundamentum Musices. Gar ein grober baß […]. Die groͤste bassseiten / der groͤste brummer / hypate, chorda in Musica, qua grauem reddit sonum. […]. Bassist / nachsinger / der den baß singet / qui in musicis inferiorem notam canit, succentor, Cantor infimæ vocis, barritonans.