baalspfaffe,
der
;
–/-n.
›Priester der semitischen Baale‹.
Bedeutungsverwandte:
; vgl.  1.

Belegblock:

Gerhard, Hist. alde e
2944
(
omd.
,
um 1340
):
Daz wil ich morne tun an dir, | Um di zit, daz tu sunder wan | An Baal phaffen hast getan.
Dietrich. Summaria
22r, 25
(
Nürnb.
1578
):
das Helias die Baalspfaffen selbst toͤdtet.
Henisch (
Augsb.
1616
):
Baalspfaffen / pseudoprophetæ, Baalitici sacerdotes, qui manifestam idololatriam exercent, atque interim optimis stipendijs fruuntur. Die Welt kan ehe fuͤnffhundert Baalspfaffen ernehrẽ / als einen Eliam.