ansat,
die
;
zu
mhd.
sât
().
›Saat, Einsaat‹.

Belegblock:

Bischoff u. a., Steir. u. kärnt. Taid. (
m/soobd.
,
1638
):
so soll er sein gerechtigkeit verfallen haben und die frembde ansath die obrigkeit einziechen.