1
ampfer,
der
.
›Ampfer, Rumex acetosa‹.
Zur Sache:
Marzell
3, 1488
 ff.
Wortbildungen:
bergampfer
,
buchampfer
(dazu bdv.: ),
butterampfer
,
gartenampfer
,
wasserampfer
(dazu bdv.: ),
wilderampfer
(dazu bdv.: , ).

Belegblock:

Sachs (
Nürnb.
1559
):
Wolt ir an euch selbst schuldig sein? | Hie essen wurtzel, ampffer und kleh | Und andr unmenschlich speise meh?
Roder, Hugs Vill. Chron. (
önalem.
,
1499
):
dan sy kain spis hatte und můßten anpffern es.
Henisch (
Augsb.
1616
):
Ampfer / [...] von der figur der bletter / so den fußsolen gleich.
Schlosser, H. v. Sachsenh.
391
(
schwäb.
,
1453
):
Ich sprach: ‚zart frow, ich sach sie verdt, | Da trůg sy gras und ampffern fail‘.
Fischer, Folz. Reimp.
44, 75
;
Sudhoff, Paracelsus ;
Menge, Laufenb. Reg.
5387
;
Wiessner, Wittenw. Ring.
2195
;
Spechtler, Mönch v. Salzb.
47, 24
.