abtrösten,
V.
›jn. im Stich lassen, hilflos zurücklassen; etw. zurücklassen‹.

Belegblock:

Strehlke, Nic. Jerosch. Chron. (
preuß.
,
um 1330
/
40
):
dô sî dâhin quâmen, | nicht sî ouch dâ vornâmen | weddir dî luite noch dî kost, | dî sî dâ hatten abgetrôst.