gevatterschaft,
die
;-Ø/-en
.›Patenschaft‹;
vgl.
gevatter
1.Belegblock:
Helbig, Qu. Wirtsch.
5, 39, 11
(md.
, 1545
): wo bynnen derselben zeith vorfellet, das einer zu gefatterschaft geladen, so soll yhme zwo stunden dortzu erlaubt seynn.
Löscher, Erzgeb. Bergr.
66, 22
(omd.
, 1544
/5
): das man unß mit den gefatterschaften auch wolde loßen alßo vorbleyben, nochdem es unmuchlich ist, yn eyner aber 2 stunden solchs außczurichten.
Barack, Zim. Chron.
1, 562, 35
(schwäb.
, M. 16. Jh.
): wann das kündt gestorben, pflegt man zu sagen, so ist die gefatterschaft auss.
Auer, Stadtr. München
429, 3
(moobd.
, 1347
): Wer ain gevatterschaft hat, der sol datz dem wein nicht mer geben, dann zwelf pfenning seinen gevattern.
Mylius
G 5r
; Dietz, Wb. Luther
2, 110
; Schwäb. Wb.
3, 585
; Schweiz. Id.
1, 1129
.