angesessen,
part. Adj.
›alteingesessen‹; metonymisch: ›Landbesitz habend‹;
vgl.
ansitzen
 3.
Bedeutungsverwandte:
behaust
 2; vgl.
altsessen
.

Belegblock:

Brunner, Rechtsqu. Krems u. Stein
217, 4
(
moobd.
,
1538
):
so ainer nit angesessen, auch nicht auf ligundt hat, von ain so angesessen beclagt würdt.
Winter, Nöst. Weist.
1, 3, 15
(
moobd.
,
E. 16. Jh.
):
wär es aber ein man, er wär angesessen oder nit.
Grossmann, Unrest. Öst. Chron.
113, 5
(
oobd.
,
3. Dr. 15. Jh.
):
muest in der gemayn eyn angesessner pawr zwen gulden geben.
Brunner, a. a. O.
219, 37
;
216, 34
;
Grossmann, a. a. O.
191, 21
;
Bischoff u. a., Steir. u. kärnt. Taid.
481, 18
;
Rwb
1, 729
.