tumor,
der
;
aus
lat.
tumor
›Geschwulst‹
(
Georges, Neub.
2, 4841
).
›Geschwulst, Schwellung‹; ütr.: ›Aufgeblasenheit, Prunksucht‹.
Bedeutungsverwandte:
,  1,
2
,  2,  3; vgl.  3,  1, (
der
3,  5, ,  2,  5.

Belegblock:

Schmitt, Ordo rerum
356, 7
(
rhfrk.
,
1414
):
Tumor [...] geswele [...] geswel.
Voc. Teut.-Lat.
b viijv
(
Nürnb.
1482
):
Auffplasung geswulst hochfart. tumor.
Maaler (
Zürich
1561
):
Aufblaͤyung (die) Tumor, Inflatio.
Rohland, Schäden
546
.