2
tucht,
die
;
zum etymologischen Zusammenhang s. (s. v.
tuht
›Andrang‹
), (s. v.
2
Tucht
).
›Krankheit, Anfechtung‹.

Belegblock:

Gille u. a., M. Beheim
165, 117
(
nobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
o du hail macher, Jesu Crist, | [...] | so mach uns hail in diser frist | vor ymer wernder tuchte.