[Ein uralten, eyßgrawen man] Sein gantzer leib todferbig war.
Warnock, Pred. Paulis
27, 270
(
önalem.
,
1490
/
4
):
Für die lieblichen roten bägkli sint im sine hailge wengli erblaichet, gel und todfarw worden.
Fischer, Eunuchus d. Terenz
(
Ulm
1486
):
Tunckelblaich. Etlich sprechen tod farb. und maint boͤser farb flecket und vol braiter masen.