taundel,
die
;
Etymologie unklar.
wohl: ›Dirne‹.

Belegblock:

Hampe, Nürnb. Ratsverl.
1, 340, 33
(
nobd.
,
1539
):
Niclasen Meldeman ze red halten, was er mit der taundeln zu Schweinau ze thun gehapt.